Gepubliceerd: 26 maart 2020

Hits: 1451

• Reizen
• Ijsland
• fotografie

De Willy, die heeft een busje, ne Ford. Op Ijsland voldoet de oorspronkelijke versie echter niet, te koud, te veel wind, te veel sneeuw, en dus is dat wat herwerkt. De ene as wat naar achter, de andere wat naar voor, het dak er af en een ander er weer op, speciaal banden met nagels in, negen stoelen die verwijderbaar zijn, en 10 toeristen die ook uitlaatbaar zijn. Er zit er ook eentje van voor naast de chief.

Uitlaatbare toeristen, toch als je lief vraagt, "zeg, willy, kunde gij hier ne keer stoppen, ik zou dat kerkske ne keer willen trekken". Zodra de willy dan een plaatske ziet, STOP. Nope, in ijsland mag je niet overal zomaar in het midden van de weg stoppen. Deur open, willy er uit, deur dicht, andere deur open, passagier er uit, deur dicht, dan de andere deuren open maken (en er bij blijven staan), en dan kunnen de 9 toeristen uitgelaten naar buiten stromen. De deurprocedure is nogal belangrijk, want door de wind kan er al wel eens een deur gaan vliegen, letterlijk.

Hier ben ik dan ook zelf uitgelaten gaan vliegen. Ik zag dat kerkske, ik zag de achtergrond, maar er waren een hoop storende elementen, ikke dus met zevenmailslaarzen (merk LOWA) weg van die auto gespurt, met mijn twee kodakskes slingerend naast me, op zoek naar de compositie die voor mijn ogen zweefde, maar niet int echt. De wind gierde, de sneeuw was diep, het was stoempen en stoempen. En het moest rap gaan, want op één of andere manier zat er licht op het kerkske (God ???). 

En dit is het resultaat. Ikke content.