Cirkels zijn rond, zo ook hobbies. Toen ik nog een jong gastje was, dan was mijn hobbie kijken naar de sterren en de planeten, en filosoferen over de grootsheid der cosmos. Samen met nog een stel lieftallige nerdjes uit lang vervlogen tijd. De tijd van toen, toen het woord NERD zelfs nog niet uitgevonden was ! 



(foto : Piet Vandevelde)

In die tijd trokken we met de sterrenclub Cassiopeia al eens op kamp, op kamp naar Dranouter, om te sterrenturen, en zelfs pleisterplaats van een echte ster, de ster van Dany Cardoen. Hij had er een 40cm kijker gebouwd, en zijn foto's stonden zelfs in het wereldberoemde tijdschift "Sky And Telescope". Ik herinner me ook dat we toen met een ganse bende in de tent van ons ma en pa sliepen, dat we na een ganse nacht waarnemen naar de zonsopkomst gingen kijken op de top van de Kemmelberg, dat een koe een stuk van de tent van ons ma en pa op at, en nog wel een paar niet zo publiceerbare voorvalletjes.

Dany verhuisde later naar het zuiden van Frankrijk, en richtte er een zeer succesvolle sterrenwacht op. Samen met Arlette werden er sterrenkundekampen georganiseerd, sommige jaren kwamen er wel tot 5000 jongeren op kamp om kennis te maken met de sterren. Ook bleef hij spiegels en kijkers maken, vooral voor grote professionele sterrenwachten die zijn precisie ambachtswerk ongeëvenaard vinden. De huidige kijker van Dany heeft een spiegel van iets meer dan een meter, en een brandpuntsafstand van bijna 9 meter. Zeer indrukwekkend machtig instrument !



Na mijn studies verwaterden mijn sterrenkunde interesses, vervangen door Oes Gerdoa, twee kiddies, werk en nog vrij veel andere hobbies (ahumm). Covid stuurde echter vanalles en nog wat in de war, en de sterrenhobby werd terug opgenomen. Op dees blog is daar al wel iets van te merken geweest, nogmaals ahumm.

Maar, zoals gezegd, cirkels zijn rond, en dus zat ik vorige week zeven dagen in "La Remise" van Arlette, en zeven nachten op het terrein van de sterrenwacht van Dany. Vroeger was het motto "Bike, Eat, Sleep, Repeat", die week was het motto : "Stars, Sleep, Eat, Repeat", je mag er het woord kwebbelen met Arlette en Dany zoveel tussen monteren als je wil.

Het leuke aan nerdies is dat ze al eens een tof idee hebben. Zo zaten we te kwebbelen aan tafel en opeens pakte Dany zijn telefoon, keek hoe laat het was en zei : "NU moeten we direct weg, naar de zon gaan kijken die achter de Ventoux zal verdwijnen". Wijllie springen in den otto, rijden 100 meter ver, en ja, ik zie de zon in een floepglimps verdwijnen, wijllie dus vierkantig te laat. Lap. Maar, wat vandaag niet kan, kan morgen, en dus stonden we dag er na met statief en al klaar om het fenomeen te fotograferen. Paar kilometertjes verder naar het noorden. Elke zes seconden een foto, en dan samenplakken tot een filmpje.

Dit jaar de berg van Woutje, maar wandelkameraad Mike, dacht in feite dat het een beeld van Tatooine uit Star Wars was : "Tatooine is a desert world, and the first planet in the Binary Tatoo System. It's a part of the Arkanis Sector in The Outer Rime Territories". Maybe yes, maybe no, maar in ieder geval "There is something about France"... 
Movietime :



Meestal was ik snachts aan het prutsen met mijn eigen kijkertje, verder trainen in het nemen van astrofoto's met de gekoelde camera. Die foto's zijn nog "in constructie", en komen later wel, lepeltjesgewijs, neen, sorry, druppeltjesgewijs. geduld.

Het was ook de week van het maximum van de Perseïden. Heb er geen foto's van, maar heb er wel enorm van genoten. Het viel me op dat er vrij veel zeer heldere meteoren waren, eentje viel zelfs in drie stukken uiteen. Toch wel een aanrader in de jaren dat de maan afwezig is, en je hebt er maar een paar dingen voor nodig : een stoel, warme kledij, en een zo donker mogelijke plaats . Het is echt wel de moeite om een zo donker mogelijke plaats op te zoeken. Er zijn nu eenmaal veel meer heel zwakke meteoortjes dan heldere. En die kunnen best spectaculair zijn, vooral als er bijvoorbeeld drie dicht bij elkaar passeren in een tijdsspanne van 10 seconden.

Echter, nog veel interessanter is het bewijs dat wat men vertelt over het leven op de planeet Mars, correct is.
Zoals iedereen weet, vertelt men namelijk dat "Men From Mars" Groen zijn, en dat ze springen in plaats van te wandelen.
Bewijs ???
Wel, in het midden van de nacht kreeg ik bezoek. Geland op mijn sterrenkijker ! Op het terrein van een echte sterrenwacht ! In de Provence ! In Frankrijk !
Waar kan dat leven vandaan komen ? Als het groen is ? En springt ? Uiteraard, enkel en alleen van Mars ! 

Ziehier dus een unieke foto van dat  "Life From Mars" :



Maar, al deze vijven en zessen dienen eigenlijk enkel om tot de uitleg van het "Piece De Resistance" te komen van de week : een foto genomen doorheen de meterkijker van Dany Himself !

Bij het tonen van wat prototiepjes van mijn eigen foto's, kwam Dany prompt met het idee af om de kleurencamera eens op de grote metertelescoop te monteren en de ringnevel in de Lier te fotograferen.

Peter Pan's gewijs vlogen we er dus in, maar er was wel een problemeke : de kijker is voor de moment "in onderhoud"/"en entretient". Om visueel te observeren was er geen enkel probleem, de Maan, Saturnus, Jupiter, M13 en de ringnevel waren allen fe no me naal. Vooral de Maan blies elk idee van "das ver" weg. Je kon zelfs Eddy Merckx er op zien rondfietsen, die is daar nog altijd zijn ronde van frankrijk van 69 aan het winnen !

Om te fotograferen was er dus wel een complicatie. De fijnafregeling om lange tijd te volgen zonder volgkijker stond, wegens die onderhoudswerken, niet helemaal op punt. Het was dan ook een vrij plots idee om te proberen met de kijker foto's te nemen. De scherpstelling was niet echt een probleem, de NINA software op mijn laptop voldeed prima, "beetje meer", "nog wat extra", "neen wat minder", "probeeer toch nog eens een klein tikje extra". Maar voor de maximale belichtingstijd moesten we ons wel beperken tot drie seconden om geen elliptische sterretjes te krijgen. Das nie evident nie, want dan fotografeer je toch vooral ruis, zelfs met zo een gigantische spiegel.

Dit is een voorbeeld van zo een foto van 3 seconden, zeer minimaal bewerkt :


Doch, voor problemen zijn er truuken... Als je heel heel veel foto's neemt, en die dan optelt bij elkaar, dan neemt de gemiddelde ruis in de foto af met "de vierkantswortel van het aantal opnames". Wij dus maar liefst 400 opnames gemaakt van drie seconden. Het signaal wordt er niet sterker van, maar de ruis zakt wel weg. Op een schaal van nul tot één kom je dan aan waardes van 0.003, de achtergrond zit rond de 0.0003. Voor de fotografen : dat is dus nog een pak meer naar links op het histogram dan links. Totaal onbruikbaar in de gewone fotografie, maar astrofotografen en astrofotografiesoftware zijn "geen gewone", en dus... 

Eén van de problemen was bijvoorbeeld dat om astrofoto's bij elkaar op te tellen je die eerst perfect moet uitlijnen. Maar, hoe moet de software dat doen als er amper sterren te zien zijn tussen de ruis. In eerste instantie vond de software maar liefst op elke foto 13.000 sterren. Tis te zeggen, op elke foto zaten wel een 13.000 helderder ruispixels. Niet bruikbaar, uiteraard. Maar, wat spelen met voorheen ongekende parameters leverde uiteindelijk toch een oplossing op. Oef.

Volgende probleem is een klassieker bij astrofotografie : de kleurbalans. Dit is zowiezo een punt van creativiteit, want er zweven spijtig genoeg geen calibratiekaarten rond in de ruimte om alles mooi correct uit te meten. En, het heel fijne zwakke signaal van deze foto from outer space geeft niet veel speelruimte. 

Alzodoende kwam ik tot een tweetal foto's, ene die wat mooier is, en ene die wat meer detail bevat.  

En, eentje met wat andere kleurtjes :

 

In ieder geval, dit smaakt naar nog, en de volgende keer zullen we wat meer tijd steken in de voorbereiding, en de volgkijker gebruiken. Ik stoef niet graag (ahumm), maar eigenlijk vind ik de fotootjes nu al subliem. nah.

En, zoals beloofd aan Dany en Arlette : '"I'll be back !"' 

O ja, er is ook een website over de sterrenwacht : Sterrenwacht Dany Cardoen, Puimichel

N
og een O ja : er komen de volgende dagen nog een viertal foto's genomen met mijn eigen kijkertje op de site, dus, ik zou durven suggeren : "You'll be back !"

Cookies

Door gebruik te maken van onze website gaat U akkoord met ons gebruik van cookies. Wij verzamelen geen gegevens via cookies, er zijn enkel website functionele cookies.